„Sny z betonu” to wyjątkowa książka o tym, jak hip-hop może pomóc dzieciom z wykluczonych środowisk. Dzięki muzyce i wszystkiemu, co się z nią wiąże, młodzi ludzie odzyskują własny głos, sprawczość, poczucie własnej wartości. Otrzymują impuls, by planować, kształcić się i rozwijać. Książka zawiera dziesiątki wywiadów z artystami hip-hopowymi (raperami, producentami muzycznymi, tancerzami, autorami graffiti i managerami), a także naukowcami, edukatorami i psychologami, opatrzone wyjątkowymi grafikami autorstwa Dies Natalis i Rysownika Art.
„Sny z betonu” to blisko 100 wypowiadających się osób, których myśli przelano na 300 stron książki. Wszystko po to, by nakreślić jak bardzo dzięki muzyce i wszystkiemu, co się z nią wiąże, młodzi ludzie odzyskują własny głos i kreują swoją tożsamość.
Wspólnie z ludźmi ze środowiska hip-hop i akademicko - edukacyjnego przygotowałem książkę „Sny z Betonu”, by pokazać społeczeństwu, jak kultura hip- hop może okazać się bezcenna i pomocna w zmaganiach z presją rówieśniczą i depresją młodych osób. Hip-hop jest blisko młodych osób, dlatego wykorzystałem go bardzo mocno do napisania tej książki – mówi Przemysław Kaca, autor książki.
Co składa się na książkę? Mocny prolog z perspektywy dziecka wyrwanego z domowego piekła i trafiającego do placówki opiekuńczo – wychowawczej. Prolog to zarazem apel dziecka do dorosłych o chwilę zadumy. Środek książki to połączenie wypowiedzi zaproszonych gości z rysunkami zdolnej artystki (Dies Natalis).
Polecamy i zapraszamy do lektury.
O autorze
Przemysław Kaca
– pedagog, pomysłodawca i realizator działań edukacyjno - profilaktycznych Hip-Hop Druga Szansa w placówkach oświatowych i resocjalizacyjnych; autor publikacji popularnonaukowej „Hip-Hop jako narzędzie resocjalizacji młodzieży", książki „Sny z betonu” oraz licznych artykułów naukowych i popularnonaukowych (m. in. Świat Problemów, Remedium, Głos Pedagogiczny, Dzieci, Niebieska Linia, Biblioteka w Szkole). Zawodowo: starszy koordynator rodzinnej pieczy zastępczej w Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie w Słupsku. Współtworzy Fundację Latorośl.
Zapraszamy na krótką rozmowę z Autorem
Ewa Wróbel, Fundacja Orange: Co dało Panu motywację do zmiany w życiu?
Przemysław Kaca:
Każdy z nas idzie w innych butach przez życie. W prologu książki spotykamy się z wyznaniami młodych osób wyrażających się za pośrednictwem rapu. Nie każdy z nas został wyposażony w jedną z najpiękniejszych umiejętności, jaką jest snucie marzeń. To właśnie ta umiejętność motywuje wielu nastolatków (i mnie również) do zmiany w życiu, a także pozwala dostrzec możliwość zmiany dotychczasowej rzeczywistości. Marzenia w zestawie z planem działania i silną wizualizacją – to coś, czego życzę każdemu. Warto zatem pielęgnować w sobie wewnętrzną siłę, dzięki której nie będziemy ulegać negatywnym przekonaniom i ocenom płynącym z zewnątrz. We wstępie do rozdziału dot. motywacji, przeczytamy, że „człowiek ma wybór – może spełniać własne marzenia albo pomagać innym w spełnianiu ich marzeń”. Mnie motywację dawała i daje otwartość wielu artystów z kultury hip-hop, którzy z empatią podchodzą do problemów współczesnej młodzieży. Wielu z tych artystów odwiedza dzieci i młodzież w placówkach opiekuńczo – wychowawczych czy placówce wsparcia dziennego. Poznałem świetne osoby z tej branży, które nie pozostają obojętne na trudną sytuację dzieci pozbawionych relacji z dorosłymi. Doświadczenia te nauczyły mnie tego, aby każdą lekcję przyjmować z pokorą oraz wyciągać wnioski z wszelkich niepowodzeń i iść dalej przed siebie.
Ewa Wróbel: Czy jest osoba, która wspierała Pana i dodawała sił lub była dla Pana
inspiracją?
Przemysław Kaca:
Ameryki nie odkryję, jeśli powiem, że młodzież ma problem ze wskazaniem autorytetów. Stanowisko prof. Lecha Witkowskiego w tej kwestii utkwiło mi w głowie: nie ma kryzysu autorytetu, jest natomiast kryzys potrzeby autorytetu. Pracując od lat z młodzieżą, dostrzegam pragnienie naśladowania idoli kultury popularnej. W dobie kryzysu rozmowy i relacji, może to być niepokojące zjawisko. Niepokoi fakt przejmowania steru przez popularne osoby dostępne w przestrzeni online, np. youtuberów, raperów czy patostreamerów. Na brak realnej rozmowy i zainteresowania na linii dorosły – dziecko uwagę w książce „Sny z betonu” mocno zwraca dziennikarka Justyna Suchecka – Jadczak. W przypadku braku konstruktywnych kroków podejmowanych przez dorosłych, przestrzeń ta oddawana jest mediom społecznościowym, w które wchodzą coraz młodsze osoby bez umiejętności filtrowania treści. Warto być tą osobą wspierającą i dawać dziecku możliwość wspólnego spędzania czasu. Bądźmy dla swoich dzieci czy podopiecznych tymi osobami, do których przyjdą po popełnieniu życiowych błędów i upadkach. Towarzyszmy im i bądźmy dla nich przede wszystkim dostępni. Mnie osobiście sił dodaje twórczość rapera KęKę, któremu z tego miejsca bardzo dziękuję za przekaz i wszystkie dotychczasowe działania dla dzieci z pieczy zastępczej!
Ewa Wróbel: Co spowodowało, że chciał Pan podzielić się swoją historią w książce?
Przemysław Kaca:
W ramach realizowanych działań „Hip-Hop Druga Szansa” zapraszam młode osoby do dostrzeżenia w sobie potencjału, dzięki któremu będą w stanie wykreować swoją tożsamość. Zapraszam przede wszystkim do bycia sobą i wyrażania własnego zdania, a także do współtworzenia kultury hip-hop. Nasze działania bazują na następujących filarach: wzajemny szacunek i postawa fair wobec drugiego człowieka. Młodzież potrzebuje alternatywnych i konstruktywnych form spędzania czasu wolnego, dlatego warto otworzyć się na kulturę popularną, aby dotrzeć do naszych dzieci, uczniów czy podopiecznych. Przedstawiam swoją ofertę w postaci „Hip-Hop Druga Szansa” już od blisko 12 lat, a dzisiaj dorzucam cegiełkę w postaci książki „Sny z betonu”. Dzieląc się z Wami tą książką, chciałbym zaprosić do wejścia w świat zainteresowań naszych dzieci, dzięki czemu otworzymy się na spotkanie z nimi.
Pokazuję różne warianty, zachęcam do działania, ale przede wszystkim zachęcam do zaakceptowania siebie i wyrażania własnego zdania w sprawach, które nas dotyczą. Pracując na potencjale młodego człowieka, stopniowo podnosimy jego samoocenę i zwiększamy poczucie własnej wartości.