Masz dużo energii i radości, chociaż nauczyciel to przecież trudny zawód. Od jak dawna pracujesz z dziećmi?
Jestem nauczycielem od 23 lat. Zaczęłam pracę w szkole specjalnej zaraz po zdaniu matury, w roku kiedy dostałam się na pierwszy rok studiów na kierunku pedagogika specjalna. To był bardzo trudny i wymagający wiele poświęcenia, ale przede wszystkim nauki i zdobywania doświadczenia czas. Przez pierwsze pięć lat pracowałam w Zespole Szkół Specjalnych nr 103 w Poznaniu, a od roku 2001 uczę dzieci w Zespole Szkół Specjalnych w Kowanówku, w małej, wiejskiej, ale zarazem bardzo klimatycznej placówce.
Dziś jesteś też specjalistką od wykorzystania technologii w szkole. Jak do tego doszłaś?
Przez cały okres kariery zawodowej podnosiłam swoje kwalifikacje: skończyłam studia podyplomowe z informatyki, matematyki, wychowania fizycznego, przyrody i logopedii. Oprócz tego uczestniczyłam w wielu kursach, warsztatach i szkoleniach. Od wielu lat jako entuzjastka nowoczesnych technologii rozwijałam swoje kompetencje cyfrowe. Zdobyłam tytuł trenera z zakresu TIK i programowania. Jestem też ekspertem ds. awansu zawodowego nauczycieli i prowadzę swoją firmę szkoleniową oraz gabinet edukacyjny dla dzieci z wielorakimi dysfunkcjami.
Czy widzisz jak technologie mogą wspierać edukację specjalną i integracyjną?
Nowoczesne technologie często są jedynym sposobem na usprawnianie zaburzonych sfer, niepełnosprawności motorycznych czy intelektualnych. Praca z tabletem jest na tyle intuicyjna, że pozwala na sprawne i łatwe poruszanie się w przestrzeni cyfrowej nawet niepełnosprawnych intelektualnie dzieci, które nie potrafią pisać i czytać. Dzięki właściwie dobranym i dostosowanym aplikacjom na tablety możemy działać na różne zmysły.
Jak konkretnie technologie pomagają przy pracy z dziećmi z różnymi niepełnosprawnościami?
Dzieci ze spektrum autyzmu i z różnymi niepełnosprawnościami wymagają od nas szczególnego, systematycznego i konsekwentnego podejścia terapeutycznego. Potrzebują na pewno szczególnej opieki, przemyślanych i niesztampowych, dostosowanych do indywidualnych potrzeb i możliwości metod edukacji i terapii. Takich form, które wydobędą z nich ich często bardzo duży potencjał.
Ciekawe, że technologie oferują coraz ciekawsze rozwiązania wspierające rozwój uczniów z ASD. Tablety są bardzo dobrym rozwiązaniem w pracy z nimi, bo są przenośne. Dzieci mogą nie tylko pracować w szkole, ale również kontynuować terapię w domu. Na naszych lekcjach tablet jest nieodłączną częścią zajęć, służy nie tylko do kształtowania konkretnych umiejętności, ale także do planowania aktywności dziecka podczas lekcji.
Jednak trzeba pamiętać, że atrakcyjne aplikacje czy narzędzia często są wykorzystywane przez niepełnosprawnie intelektualną młodzież zupełnie bezrefleksyjnie. I tu jest nasza ogromna rola; pedagodzy specjalni powinni ze szczególną starannością kształtować właściwe nawyki w poruszaniu się w przestrzeni cyfrowej i wykorzystywaniu internetu w efektywny sposób.
Na swoim blogu http://www.specjalni.pl/ publikujesz wiele porad dla nauczycieli, którzy chcą korzystać z technologii. Który z Twoich pomysłów sprawdza się najlepiej?
Z pewnością są to przygotowane, dostosowane materiały edukacyjne, które nauczyciele mogą bezpłatnie pobrać z bloga, ale także samouczki, czyli instrukcje wykorzystywania konkretnych cyfrowych narzędzi oraz tutoriale.
Stworzyłaś dla nas jedną ze ścieżek #SuperKoderów. Jak to jest uczyć kodowania wśród dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi?
Wraz z koleżanką, Jolantą Majkowską uznałyśmy za zasadne, aby Fundacja wdrożyła dostosowaną do potrzeb dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi ścieżkę do nauki programowania. Nasza autorska ścieżka nazywa się Młodzi Patrioci i jest przeznaczona dla uczniów z różnymi niepełnosprawnościami. Zaplanowałyśmy w tej ścieżce aktywności, które rozwijają logiczne myślenie, orientację przestrzenną i uczą rozwiązywania problemów. Programowanie to kompetencje przyszłości i nie ma powodu, aby nasi uczniowie nie mieli szansy na rozwój w tym zakresie. Oczywiście na miarę swoich możliwości. Jesteśmy bardzo dumne, że ten niezwykły projekt udało nam się zrealizować dzięki zaangażowaniu i otwartości Fundacji Orange.
CZYTAJ TAKŻE: Programowanie dla dzieci. Od czego zacząć naukę?
Co najbardziej lubisz w swojej pracy?
Jej nieprzewidywalność, możliwość stałego rozwoju, poznawania nowych ludzi. Oraz to, że jako nauczyciel mam wpływa na kształtowanie postaw młodych osób. Wiele satysfakcji daje mi możliwość realizacji projektów, również ogólnopolskich. Są one dla każdego ucznia szansą na rozwój, poczucie sprawstwa i wzrost własnej wartości.
Twój największy sukces?
Sukces to bardzo subiektywne odczucie. Dla jednych sukcesem może być osiąganie przez uczniów wysokich miejsc w olimpiadach przedmiotowych, dla innych wysokie wyniki na egzaminach zewnętrznych.
Dla nas - pedagogów specjalnych - bardzo często sukcesem są małe, często niemierzalne rzeczy takie jak np. zauważalne poczucie bezpieczeństwa naszych uczniów, wyeliminowanie zachowań niepożądanych czy ich zmniejszenie, zgłaszanie przez dzieci potrzeb fizjologicznych, czy komunikowanie własnych potrzeb.
Z pewnością sukcesem dla mnie jest to, że uczniowie z mojej inicjatywy mogą na równi współpracować z uczniami ze szkół ogólnodostępnych. Mogą wyjeżdżać na wycieczki po Polsce i za granicą. I przede wszystkim – są uczestnikami nowoczesnych lekcji, w których wykorzystuję tablety, roboty czy interaktywne tablice.
Twoja działalność to niewątpliwie przykład dla innych nauczycieli. Oficjalny tytuł, którym zostałaś uhonorowana, tylko to potwierdził. Co chciałabyś powiedzieć koleżankom i kolegom po fachu?
Że autentyczność, uczciwość, pracowitość i szacunek do drugiego człowieka, a przede wszystkim do naszych uczniów jest wyznacznikiem naszych sukcesów i naszego człowieczeństwa. Każdy z nas, każdego dnia jest “Nauczycielem Roku”, bo to niełatwy zawód, wymagający od nas niezliczonych pokładów empatii i pokory. To pokora właśnie doprowadziła mnie do miejsca, w którym teraz jestem.
A jakie jest Twoje przesłanie dla rodziców?
Chciałabym, aby rodzice dzieci niepełnosprawnych nie bali się współpracy z nauczycielami, pedagogami i specjalistami. Aby uwierzyli w nas, w nasze najlepsze intencje, wiedzę i kompetencje. Otwarcie mówili i problemach i potrzebach swoich dzieci. Rodzice są dla mnie najlepszym źródłem informacji o moich uczniach. Dają inspirację i wsparcie. Możliwość wymiany doświadczeń, spostrzeżeń i współpracy z nimi jest dla mnie największym zaszczytem.
Nad czym teraz pracujesz?
Cały czas pracuję nad rozwijaniem i ulepszaniem bloga edukacyjnego www.specjalni.pl , którego prowadzimy wraz z Jolą. Mam nadzieję, że treści, które na nim umieszczamy są inspiracją dla innych nauczycieli, rodziców i uczniów! Tworzymy tez kolejny kurs dla nauczycieli matematyki, w ramach którego będą poznawać nowe technologie, by potem wykorzystać je na swoich lekcjach. Pracujemy też nad stworzeniem materiałów edukacyjnych dostosowanych do potrzeb dzieci z SPE. Mam jeszcze wiele innych pomysłów na swój rozwój J
Dziękuję za rozmowę!
Rozmawiał Bartek Kuczyński